Ένα από τα μεγαλύτερα τμήματα της πιο άγριας φύσης στον κόσμο, η χερσόνησος Καμτσάτκα συνορεύει με τη διεθνή ζώνη ώρας, ενώ η πρωτεύουσά της, Πετροπάβλοφσκ-Καμτσάτσκι, βρίσκεται τόσο ανατολικά που στην πραγματικότητα είναι πιο κοντά στο Τόκιο και το Σιάτλ παρά στη Μόσχα.
Μπορεί να μην είστε εξοικειωμένοι με το αυτό το όνομα, θα έπρεπε ωστόσο να φιγουράρει στην κορυφή της λίστας καθενός ταξιδιώτη. Το όνομα Καμτσάτκα για τους Ρώσους σημαίνει εικόνες από θερμές πηγές, μυριάδες χιονισμένα ηφαίστεια, αμόλυντα ποτάμια που το καλοκαίρι είναι γεμάτα σολομούς, που ήταν θαμμένοι κάτω από παχιά στρώματα πάγου και χιονιού κατά τη διάρκεια του χειμώνα.
Το μεγαλύτερο τμήμα των 1000 χιλιομέτρων της Χερσονήσου είναι άγριο, ενώ οι ντόπιοι λένε στοργικά πως η Καμτσάτκα δεν έχει δρόμους παρά μόνο κατευθύνσεις.
Η απομόνωση και η έλλειψη υποδομών μπορεί να είναι ταυτόχρονα ευλογία και κατάρα. Η ομορφιά και η ηρεμία που βρίσκονται στη φύση της Καμτσάτκα, οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι, η περιοχή δεν έχει τουριστική ανάπτυξη.
Η κάτω πλευρά είναι η πιο δύσβατη της περιοχή. Είναι σχεδόν ακατόρθωτο για έναν ανεξάρτητο ταξιδιώτη με χαμηλό προϋπολογισμό να κάνει τον γύρο χωρίς τις υπηρεσίες ενός γραφείου ταξιδίων, ακόμη και για έναν έμπειρο τυχοδιώκτη είναι τρομακτικά δύσκολο.
Η Καμτσάτκα δεν είναι περιοχή όπου μπορεί να ταξιδέψει κανείς για Σαββατοκύριακο. Είναι τεράστια και απομακρυσμένη και απαιτεί χρόνο για να κάνει κανείς τη διαδρομή προς τη Χερσόνησο. Χρειάζεται λοιπόν να αφιερώσει κανείς μερικές εβδομάδες από τον ελεύθερο χρόνο του.
Ένα από τα μέρη που δεν πρέπει να χάσει κανείς είναι η Κοιλάδα των Θερμοπιδάκων η οποία προκαλεί μεγάλο δέος. Η κοιλάδα του ποταμού Γκέιζερναγια είναι μέρος της προστατευμένης βιόσφαιρας του Χρονότσκι με πάνω από 200 γεωθερμικούς θερμοπίδακες που εκτοξεύουν καυτούς ατμούς νερό και λάσπη.
Πολυάριθμες περιηγήσεις με τα πόδια οργανώνονται στην περιοχή καθιστώντας δυνατή τη διερεύνηση ενός μεγάλου τμήματος της κοιλάδας μέσα σε μια μέρα, ωστόσο αυτό το ταξίδι δεν είναι φθηνό. Η κοιλάδα βρίσκεται 200 χιλιόμετρα μακριά από το Πετροπάβλοφσκ και είναι καλύτερα προσβάσιμη μέσω ελικοπτέρου. Μια περιήγηση με επιστροφή κοστίζει γύρω στα 600 δολάρια.
Το Τολμπατσικ είναι αδιαμφισβήτητα ένα από τα πιο όμορφα απομονωμένα αλλά και πιο τα πιο συχνά επισκέψιμα μέρη της χερσονήσου.
Ωστόσο, για να φτάσει κανείς σε αυτόν τον απίστευτο προορισμό θα πρέπει να περάσει μέσα από τα πυκνότερα δάση του κόσμου και να κάνει κρουαζιέρα στο ποτάμι.
Το ηφαίστειο Πλόσκι Τολμπάτσικ μπορεί να υπερηφανεύεται για τον 3 χιλιομέτρων κρατήρα του, ο οποίος περιβάλλεται από δάση νεκρών δέντρων που κάηκαν μετά από σειρά καταστροφικών εκρήξεων.
Το ενεργό ηφαίστειο Τολμπάτσικ έχει δημιουργήσει ένα τοπίο παρόμοιο με αυτό της σελήνης σε όλη τη γύρω περιοχή. Σε αυτό το αχανές τοπίο η Σοβιετική Ένωση πραγματοποιούσε τις δοκιμές του διαστημικού οχήματος προτού αυτό σταλεί στο διάστημα.
Για όσους έχουν στενότητα χρόνου, τα ηφαίστεια Αβατσίνσκαγια και Κοριγιάκσκαγια, είναι ορατά από το Πετροπάβλοφσκ και έχουν εύκολη πρόσβαση. Ακόμη και αν ο ορειβάτης είναι σε καλή κατάσταση, θα χρειαστεί περίπου 6 ώρες για να φτάσει στην κορυφή του Αβατσίνσκαγια που δεσπόζει στα 2741μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, ενώ το Κοριγιάκσκαγια που υψώνεται στα 3456 μέτρα, είναι ακόμη μεγαλύτερη πρόκληση και για τον δυνατότερο πεζοπόρο καθώς απαιτούνται τουλάχιστον 12 ώρες μαζί με την επιστροφή.
Η θέα στη θάλασσα, το γύρω καταπράσινο τοπίο και η συνάντηση με μερικά από τα πιο άγρια εδάφη του κόσμου είναι σαφές ότι παρά τις δυσκολίες κάνουν αυτό το ταξίδι να αξίζει και το χρόνο και την προσπάθεια και την υπομονή που θα διαθέσει ο ταξιδιώτης.
