Πρόκειται για μια δίδυμη αναρροφητική-καταθλιπτική εμβολοφόρα αντλία υγρών που εφηύρε ο Κτησίβιος τον 3ο αιώνα π.Χ. και εξακολουθεί να έχει εκτεταμένη χρήση με διάφορες παραλλαγές ως τις μέρες μας.
Αποτελούνταν από δύο έμβολα που παλινδρομούσαν με τη βοήθεια αρθρωτών μοχλίσκων και χειρομοχλών εντός δύο κατακόρυφων κυλινδρικών δοχείων βυθισμένων στο προς άντληση ύδωρ. Στον υπερυψωμένο πυθμένα των δοχείων βρίσκονταν οι ανεπίστροφες βαλβίδες εισαγωγής ύδατος. Οι σωλήνες εξαγωγής ύδατος κατέληγαν στον πυθμένα ενός ενδιάμεσου δοχείου που έφερε τις ανεπίστροφες βαλβίδες εξαγωγής ύδατος. Κατά την ανοδική κίνηση του εμβόλου δημιουργείται υποπίεση και αναρρόφηση του ύδατος. Κατά την καθοδική κίνηση του εμβόλου το ύδωρ καταθλίβεται στο ενδιάμεσο δοχείο που έφερε ένα στεγανό κάλυμμα τύπου ανάστροφης χοάνης και τον κατευθυντήριο σωληνίσκο εξαγωγής του. Η εναλλασσόμενη αντίθετη κίνηση των εμβόλων προκαλούσε τη συνεχή ροή ύδατος με πίεση.
ΠΗΓΕΣ: «Βιτρούβιος, Περί αρχιτεκτονικής Χ»
