Στην Ελλάδα καλλιεργούνται περίπου 350.000 στρέμματα με πορτοκαλιές. Οι περιοχές με το μεγαλύτερο ενδιαφέρον είναι με σειρά μεγαλύτερης παραγωγής οι νομοί Αργολίδας, Λακωνίας, Αρτας, Χανίων, Αιτωλοακαρνανίας, Ηλείας και Κορινθίας. Η ετήσια παραγωγή της χώρας κυμαίνεται κοντά στο 1.000.000 τόνους.
Με τον βιολογικό τρόπο παραγωγής –στις ίδιες περιοχές– καλλιεργούνται περίπου 17.000 στρέμματα με πορτοκαλιές.
Οι κύριες ποικιλίες που καλλιεργούνται στην Ελλάδα είναι:
Οι ομφαλοφόρες (έχουν ομφαλό στην κορυφή του καρπού): μέρλιν (αντιπροσωπεύει το 60% περίπου της ελληνικής παραγωγής), ναβαλίνες, και νιου χολ.
Οι κοινές: βαλέντσια, σαλουστιάνα και διάφορα άλλα κοινά (Σπάρτης, Χανίων κ.λπ.).
Οι αιματόσαρκες (κόκκινο χρώμα σάρκας): μόρο, ταρόκο και σανγκουίνι.
Από τον Νοέμβριο αρχίζουν να συγκομίζονται τα νιου χολ, οι ναβελίνες, τα μέρλιν, τα σαλουστιάνα, τα διάφορα κοινά και ακολουθούν οι αιματόσαρκες ποικιλίες μόρο, ταρόκο και σανγκουίνι, ενώ τέλος, από τον Μάρτιο, αρχίζουν να συγκομίζονται τα βαλέντσια.
Οι ποικιλίες και τα χαρακτηριστικά τους
Μέρλιν: Είναι η κυρίαρχη ποικιλία (περίπου 60%) της ελληνικής παραγωγής. Καλλιεργείται κυρίως στην Αργολίδα, στη Λακωνία, στα Χανιά και στην Αρτα. Ο καρπός της είναι μεγάλος, σφαιρικός και ο ομφαλός ενίοτε προεξέχει. Η σάρκα του είναι τραγανή, με ωραίο άρωμα και χωρίς σπόρια. Εχει μέτρια απόδοση σε χυμό, ο οποίος έχει μια ελαφρά πικράδα.
Συλλέγεται από Νοέμβριο έως Μάρτιο.
Ναβελίνες: Εχουν καρπό σφαιρικό, ελαφρώς ωοειδή, μετρίου μεγέθους, με μικρό ομφαλό και χωρίς σπόρια. Η σάρκα τους είναι λιγότερο γλυκιά από τα μέρλιν αλλά με πιο πολύ χυμό.
Συλλέγονται από Οκτώβριο έως και Ιανουάριο.
Νιου Χολ: Εχει καρπό ελαφρώς επιμήκη, μετρίου μεγέθους, με μικρό ομφαλό. Η σάρκα του είναι γλυκιά και γευστική.
Συλλέγεται από Οκτώβριο έως Ιανουάριο.
Σαλουστιανά: Εχει καρπό σφαιρικό, μεσαίου μεγέθους, χωρίς ομφαλό και χωρίς σπόρια. Η σάρκα του είναι γλυκιά, γευστική και αρκετά χυμώδης.
Συλλέγονται από τέλη Νοεμβρίου μέχρι Φεβρουάριο.
Αιματόσαρκες ποικιλίες (Μόρο, Ταρόκο, Σαγκουίνι): Ο καρπός τους είναι μεσαίου μεγέθους, χωρίς ομφαλό και πολλές φορές με λίγα σπόρια. Το σχήμα τους είναι στρογγυλό ή ελαφρώς επίμηκες. Η σάρκα τους είναι βαθύχρωμη, γευστική και με αρκετό χυμό. Πρώτα ωριμάζει η Μόρο και μετά ακολουθούν οι άλλες.
Το Σαγκουίνι συλλέγεται το Δεκέμβριο και το Ταρόκο τέλη Ιανουαρίου.
Βαλέντσια: Καρποί μέτριοι προς μεγάλοι, με σχήμα επίμηκες έως σφαιρικό. Φλοιός μετρίου πάχους, αρκετά λείος. Έχουν λίγα ή καθόλου κουκούτσια και είναι πολύ χυμώδη και γευστικά, αν και ολίγον τι όξινα.
Συλλέγονται από Μάρτιο έως Σεπτέμβριο.
