Ισαάκ Ασίμοφ

Ρώσος μετανάστης στην Αμερική, ο κορυφαίος μυθιστοριογράφος έβαλε στο στόχαστρο την κοινωνία που ερχόταν γοργά, «ξεψαχνίζοντας» τον κόσμο των ρομπότ και της ξέφρενης τεχνολογικής εξέλιξης.

Το μέλλον είναι συχνά δυστοπικό, σύμφωνα με τον πάντα σκεπτικιστή Ασίμοφ, μια από τις κορυφαίες προσωπικότητες του χώρου, που μας χάρισε παγκόσμια αριστουργήματα όπως το «Σπηλιές από Ατσάλι», «Ο Γυμνός Ήλιος», «Τα Εννέα Αύριο», «Ιστορίες Μυστηρίου», «Οι Ίδιοι οι Θεοί» και οι εμβληματικές φυσικά σειρές του με τα Ρομπότ («Τα Ρομπότ της Αυγής», «Εγώ, το Ρομπότ» κ.λπ.) και τη Γαλαξιακή Αυτοκρατορία (6 τόμοι).

Άλλοτε προφητικός, άλλοτε ζοφερός, άλλοτε με κοφτερό χιούμορ και ειρωνεία, ο Ασίμοφ έπαιξε με την επιστημονική του κατάρτιση και τη μεταμόρφωσε σε μια εντελώς προσωπική και ιδιοσυγκρασιακή θεματολογία του φανταστικού, με τον ίδιο να ξεδιπλώνει το πολυμαθές του ταλέντο σε 500 περίπου βιβλία (επιστημονικά συγγράμματα, δοκίμια και λογοτεχνικά έργα), ανάμεσα στα οποία εκατοντάδες διηγήματα λογοτεχνίας μυστηρίου και φαντασίας, αλλά και επιστημονικές μελέτες, όπως τα εμβληματικά «Το Χρονικό του Κόσμου» και «Το Xρονικό των Eπιστημονικών Aνακαλύψεων».

Ποιος εξάλλου δεν έχει ακούσει για τους 3 Νόμους της Ρομποτικής που επινόησε για τον φανταστικό του κόσμο;

Πρώτα χρόνια
Γεννημένος πιθανότατα στις 2 Ιανουαρίου 1920 στο Πετροβίτσι της Σοβιετικής Ένωσης ως Isaak Yudovich Ozimov, ο Ισάακ Ασίμοφ ήταν το μεγαλύτερο από τα 3 παιδιά μιας οικογένειας εβραϊκής καταγωγής που ανήκε στην εργατική τάξη: οι γονείς του απασχολούνταν στον τοπικό μύλο.

Με τον Ισαάκ σε ηλικία 3 ετών, η φαμίλια μεταναστεύει στις ΗΠΑ και εγκαθίσταται στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης, όπου θα αποκτήσουν σταδιακά μια μικρή αλυσίδα ζαχαροπλαστείων και θα αλλάξουν το επίθετό τους στο πιο εύληπτο στα αγγλικά «Ασίμοφ».

Διψασμένος για γνώση ήδη από τα μικράτα του, ο νεαρός Ισαάκ μαθαίνει να διαβάζει από τα 5 του και ρίχνεται με τα μούτρα στην ανάγνωση οτιδήποτε έπεφτε στα χέρια του. Σε ηλικία 15 ετών αποφοιτεί από το γυμνάσιο και αντί να αναλάβει την οικογενειακή επιχείρηση, αποφασίζει να σπουδάσει χημικός στο φημισμένο Πανεπιστήμιο Κολούμπια: το 1939 παίρνει το πτυχίο του και κατόπιν ακολουθούν το μεταπτυχιακό δίπλωμα αλλά και ο διδακτορικός τίτλος λίγο αργότερα.

Το 1942, παντρεύεται την εκλεκτή της καρδιάς του, την Gertrude Blugerman, ενώ το 1949, ολοκληρώνοντας τις διδακτορικές του σπουδές, ξεκινά την ακαδημαϊκή του συνεργασία με την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βοστόνης. Το 1955 προσλαμβάνεται τελικά ως λέκτορας βιοχημείας.

Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’70, θα έχει ήδη ανέβει τα σκαλιά της πανεπιστημιακής ιεραρχίας, γινόμενος καθηγητής, αν και λίγο αργότερα θα εγκατέλειπε οριστικά τις παραδόσεις για να αφιερωθεί ολόψυχα στη γραφή. Πλέον θα εμφανίζεται στα πανεπιστημιακά έδρανα μόνο περιστασιακά…

Παρά τα λαμπρά ακαδημαϊκά διαπιστευτήριά του και τις περισπούδαστες επιστημονικές μελέτες που είχε ήδη δημοσιεύσει, το μεγάλο πάθος του Ασίμοφ ήταν η λογοτεχνία. Τι πιο ταιριαστό λοιπόν να τη συνδυάσει με τη βαθιά γνώση του στις φυσικές επιστήμες, γεννώντας έτσι ένα νέο σύμπαν στη λογοτεχνία του φανταστικού!

Ο ίδιος εμφανίζεται στα γράμματα το 1938, με ένα διήγημα («Marooned Off Vesta»), ενώ το 1950 θα έρθει το πρώτο του μυθιστόρημα (Pebble in the Sky), που θα εγκαινίαζε έτσι μια μακρά, σπουδαία και εξαιρετικά παραγωγική συγγραφική καριέρα.

Την ίδια χρονιά, το 1950, ένα από τα πλέον διαπρεπή τεχνολογικά του οράματα θα γίνει πράξη: ο Ασίμοφ εκδίδει το «Εγώ, το Ρομπότ» (I, Robot), που ρίχνει νέο φως στις πρώιμες τότε σχέσεις ανθρώπου-μηχανών και παραθέτει φυσικά τους μνημειώδεις 3 Νόμους της Ρομποτικής. Στον Ασίμοφ αποδίδεται μάλιστα η πατρότητα του όρου «ρομποτική» (robotics).

Το 1951 θα γίνει μάρτυρας της έκδοσης ενός ακόμη κολοσσιαίου επιτεύγματος στον χώρο της λογοτεχνίας του φανταστικού: κυκλοφορεί το «Foundation», το μυθιστόρημα που αρχίζει από το τέλος της «Γαλαξιακής Αυτοκρατορίας» και παρέχει μια στατιστική μέθοδο πρόβλεψης δεδομένων γνωστή ως «ψυχο-ιστορία».

Το βιβλίο θα γνωρίσει δύο ακόμα συνέχειες («Foundation and Empire» – 1952 και «Second Foundation» – 1953), με μια σειρά ακόμα από σίκουελ να κυκλοφορούν στη δεκαετία του ’80…

Ιδιαίτερα γόνιμος και παραγωγικός συγγραφέας

Ο Ασίμοφ είναι ταυτοχρόνως γνωστός γιατί ασχολήθηκε με την πένα του με μια σειρά από ποικίλες και διαφορετικές μεταξύ τους θεματικές, έξω από την επικράτεια της επιστημονικής φαντασίας.
Έγραψε για αστρονομία, βιολογία, μαθηματικά, θρησκεία, φιλοτέχνησε λογοτεχνικές βιογραφίες και πολλά-πολλά ακόμα, κάνοντάς τον έτσι έναν από τους ελάχιστους συγγραφείς του κόσμου που έχουν ασχοληθεί με τέτοιας έκτασης θεματολογία.

Ένα μικρό δείγμα της παραγωγικότατης πένας του είναι «Το Ανθρώπινο Σώμα» (1963), «Ο Οδηγός του Ασίμοφ στη Βίβλο» (1969), το μυστήριο «Murder at the AB A» (1976), αλλά και η αυτοβιογραφία που συνέταξε το 1979 «In Memory Yet Green»…

Προσωπική ζωή

Έπεται ότι το εκτεταμένο συγγραφικό του έργο καλούσε σε απομόνωση και άπειρες ώρες δουλειάς, με τον Ασίμοφ να περνά πράγματι το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του κλεισμένος στο γραφείο του. Και ήταν μόνο χάρη στις επόμενες προσπάθειες της οικογένειάς του που παρατούσε κάποιες φορές τα χειρόγραφά του για να κάνει μικρά διαλείμματα για βόλτες και διακοπές.

Μέχρι τον Δεκέμβριο του 1984, η συγγραφική του παραγωγή είχε ήδη αγγίξει τα 300 έργα, νούμερο που θα εκτινασσόταν τελικά στα 500 περίπου έργα μέχρι τον θάνατό του!

Ο ακούραστος συγγραφέας πέθανε στις 6 Απριλίου 1992 στη Νέα Υόρκη από καρδιακή και νεφρική ανεπάρκεια, σε ηλικία 72 ετών. Τα δύο του παιδιά αλλά και η δεύτερη γυναίκα του, Janet Jeppson, ήταν στο πλευρό του.

Στα τόσα χρόνια της καριέρας του, ο Ασίμοφ τιμήθηκε με βραβεία, διακρίσεις και πανεπιστημιακές δάφνες από ιδρύματα και θεσμούς. Σε τηλεοπτική του συνέντευξη, είχε άλλοτε εξομολογηθεί ότι ευχόταν οι ιδέες του να ζήσουν και μετά τον θάνατό του.