Με λύπη σας ανακοινώνουμε τον θάνατο του Massimo Tamburini, του σχεδιαστή που επηρέασε όσο λίγοι τον κόσμο των δύο τροχών με τις δημιουργίες του τα τελευταία 35 χρόνια.
Ο μεγάλος Ιταλός σχεδιαστής απεβίωσε χθες το βράδυ (Κυριακή 7 Απριλίου) σε ηλικία 71 ετών, υποκύπτοντας στον καρκίνο ο οποίος είχε προσβάλλει τους πνεύμονές του. Ο Tamburini διαγνώστηκε με καρκίνο στους πνεύμονες τον περασμένο Νοέμβριο και αμέσως υποβλήθηκε σε θεραπεία. Ωστόσο, η υγεία του ολοένα και χειροτέρευε με αποτέλεσμα τα χθεσινά θλιβερά νέα.
Λίγα λόγια για τον Massimo Tamburini
Ο Tamburini ήταν το «Ta» της Bimota, ο άνθρωπος που, μετά την έξοδο του Valerio (Bi)anchi από την εταιρία κλιματιστικών, που είχαν ιδρύσει μαζί με τον Giuseppe (Mo)rri, έπεισε τον τελευταίο να στραφούν στο μεγάλο πάθος τους και να ξεκινήσουν στα τέλη του 1972 μια νέα εταιρία που θα σχεδίαζε περιφερειακά και έπειτα και αγωνιστικά πλαίσια, αρχικά για ιαπωνικές κινητήρες. Έτσι γεννήθηκε η γνωστή ιταλική εταιρία, η οποία κατέκτησε και ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα το 1980, με τον Jon Ekerold στην κατηγορία των 350 κ.εκ. των GP.
Μετά από αυτή την επιτυχία ξεκίνησε ο σχεδιασμός πλαισίων για μοτοσικλέτες δρόμου με τον Ιταλό να παραμένει στην Bimota μέχρι και το 1983 από την οποία και αποχώρησε για προσωπικούς λόγους, ιδρύοντας την δική του εταιρία στο Rimini. Τα πράγματα έμελλε να αλλάξουν για τον Tamburini-αλλά και τον κόσμο της μοτοσικλέτας-όταν ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με τον Claudio Castiglioni το 1985. Ο Castiglioni τον προσέλαβε για λογαριασμό τόσο της Cagiva-ήταν και επικεφαλής του τμήματος Έρευνας και Εξέλιξης της εταιρίας- όσο και της Ducati, που είχε αγοράσει πρόσφατα, για να αλλάξει την τύχη της εταιρίας που αντιμετώπιζε τότε οικονομικά προβλήματα. Ο πρώτος καρπός αυτής της συνεργασίας ήταν το Cagiva Aletta Oro 125, μια δίχρονη sport μοτοσικλέτα 125 κ.εκ. που αποδείχθηκε μεγάλη εμπορική επιτυχία για τα δεδομένα της ιταλικής εταιρίας ακολουθούμενο από το Freccia 125 (μικρογραφία του Ducati Paso-1987) και το γνωστό Mito (1989). Παράλληλα, το 1986, ο Tamburini σχεδίασε για την Ducati το Paso 750, μια πολύ σημαντική μοτοσικλέτα για τους Ιταλούς αφού με αυτήν έμπαιναν σε μια νέα σύγχρονη εποχή. Έπειτα, μαζί με τον ιδιοφυή μηχανικό, Massimo Bordi, ήρθαν τα superbike 851 καΙ 888 που γνώρισαν επιτυχία εντός και εκτός πίστας και μετά, το 1993 η μοτοσικλέτα που έκανε τον κόσμο των δύο τροχών να παραμιλάει με τη σχεδίασή της: η Ducati 916.
Με την Ducati να αλλάζει ιδιοκτησιακό καθεστώς το 1996 και να περνά στα χέρια του Texas Pacific Group, ο Tamburini άφησε την ιταλική εταιρία και γύρισε στην Cagiva όπου σχεδίασε το Canyon ξεκινώντας παράλληλα να σχεδιάζει άλλη μια μοτοσικλέτα ορόσημο. Ο Claudio Castiglioni, που είχε αγοράσει τα δικαιώματα του ονόματος της MV Agusta το 1991, ζήτησε από τον Tamburini να δημιουργήσει μια sport μοτοσικλέτα για τη θρυλική ιταλική εταιρία. Το 1997 η MV Agusta F4 750 έκανε την εμφάνισή της αφήνοντας για άλλη μια φορά άφωνο τον κόσμο των δύο τροχών. Από τα μαγικά χέρια του Ιταλού προέκυψε και άλλο ένα μοντέλο, σημαντικό μοντέλο για την MV Agusta, το Brutale, με τον Ιταλό να αποσύρεται από την εταιρία το 2008.
Οι μοτοσικλέτες του (Ducati 916 και MV Agusta 750 F4) εκτέθηκαν στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης Guggenheim της νέας Υόρκης.
