Η καλοήθης υπερπλασία του προστάτη (ΚΥΠ) είναι η συχνότερη καλοήθης νεοπλασία στους άνδρες, απασχολώντας 1 στους 2 άνδρες ηλικίας άνω των 50 ετών.
Τα συμπτώματα της νόσου χειροτερεύουν με την αύξηση της ηλικίας καταλήγοντας να απασχολούν περίπου το 80% των ανδρών ηλικίας 60-80 ετών.
Η καλοήθης υπερπλασία του προστάτη είναι η μεγέθυνση του προστάτη.
Ο προστάτης μεγαλώνει και από μέγεθος κάστανου μπορεί να φτάσει σε μέγεθος μανταρινιού ή ακόμα και πορτοκαλιού. Επειδή ο προστάτης περιβάλλει την ουρήθρα (τη δίοδο μέσα από την οποία φεύγουν τα ούρα από την κύστη), η μεγέθυνση του συχνά πιέζει την ουρήθρα και την κύστη, εμποδίζοντας την ούρηση.
Δεν αποτελεί κίνδυνο για τη ζωή του ασθενή και δεν υπάρχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι οδηγεί σε καρκίνο του προστάτη. Ωστόσο, τα συμπτώματα που προκαλεί από το κατώτερο ουροποιητικό, μειώνουν την ποιότητα ζωής του ασθενή.
Ο άνδρας με διόγκωση προστάτη συνήθως ουρεί με μικρότερη ροή, καθυστερεί να ξεκινήσει και να ολοκληρώσει και έχει συχνά την αίσθηση ότι δεν άδειασε την κύστη του. Η δυσκολία στην έξοδο των ούρων αναγκάζει την ουροδόχο κύστη να σπρώχνει με μεγάλη πίεση και αυτό οδηγεί σε διόγκωση του τοιχώματος της και ελάττωση της ελαστικότητας της. Έτσι υπάρχει συχνοουρία, ο ασθενής έχει ξαφνική και έντονη επιθυμία για ούρηση που δεν μπορεί να αναστείλει και συχνά δεν προλαβαίνει να φτάσει στην τουαλέτα, χωρίς να χάσει ούρα στο εσώρουχο του. Επίσης σηκώνεται το βράδυ για να ουρήσει αρκετές φορές, κάτι που είναι πολύ βασανιστικό και έχει άμεσες επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής, αφού ο ασθενής αισθάνεται μόνιμα κουρασμένος.
Τέλος η συμπτωματολογία της ούρησης επηρεάζει αρνητικά και τη σεξουαλική του ζωή, αφού έχει αποδειχτεί ότι η καλοήθης υπερπλασία του προστάτη σχετίζεται με προβλήματα στύσης (στυτική δυσλειτουργία).
Αν και η βαρύτητα των συμπτωμάτων δεν σχετίζεται πάντα με το μέγεθος του προστάτη, ένας διογκωμένος προστάτης είναι συχνότερα συμπτωματικός και μπορεί να εμφανίσει πολύ πιο συχνά επιπλοκές (λίθους στην κύστη, επίσχεση ούρων, εκκολπώματα στην κύστη, υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις κτλ).
Εάν αυτή η κατάσταση παραμείνει χωρίς θεραπεία μπορεί να προκαλέσει τελικά σοβαρότερες επιπλοκές με πλήρη καταστροφή των νεφρών και απώλεια της νεφρικής λειτουργίας.
Η διάγνωση της Κ.Υ.Π. γίνεται από τον ουρολόγο με τη λήψη ενός καλού ιστορικού και τη φυσική εξέταση, συμπεριλαμβανομένης της δακτυλικής εξέτασης. Με το ιστορικό ο γιατρός θα καταγράψει και θα αξιολογήσει τη βαρύτητα όλων των συμπτωμάτων. Η δακτυλική εξέταση του προστάτη βοηθά στον υπολογισμό του μεγέθους του αδένα και στη διερεύνηση τυχόν ύπαρξης σκληρού όζου ή υπόσκληρης περιοχής, στοιχεία που θα αναγκάσουν τον ουρολόγο να ψάξει για τυχόν συνύπαρξη προστατικού καρκίνου.
Στη διαγνωστική προσέγγιση συμπεριλαμβάνονται η μέτρηση του PSA αίματος (προς αποκλεισμό συνυπάρχουσας κακοήθειας), η ουροροομετρία (μια εξέταση με την οποία μετράται η ακτίνα ροής των ούρων) και το υπερηχογράφημα νεφρών-κύστεως-προστάτη.
Μιλώντας με έναν εξειδικευμένο γιατρό μπορείτε να βρείτε απαντήσεις σε ερωτήματα που σας απασχολούν :
• Κάποιο από τα ακόλουθα συμπτώματα σας είναι γνώριμα ;
– συχνή και επιτακτική ανάγκη για ούρηση την ημέρα ή/και τη νύχτα.
– δυσκολία στην έναρξη.
– ασθενής ακτίνα ούρησης.
– διακοπτόμενη ούρηση.
– αίσθημα ατελούς κένωσης.
– στυτική δυσλειτουργία.
• Αν αγνοήσω τα συμπτώματα της ΚΥΠ , θα έχω μελλοντικά συνέπειες ;
• Πως η ΚΥΠ επηρεάζει το ουροποιητικό σύστημα ;
• Ποιες αλλαγές στον τρόπο ζωής , μπορούν να ανακουφίσουν τα συμπτώματα της ΚΥΠ ;
• Η δυσκολία στην ούρηση είναι πρόβλημα του προστάτη ή της κύστης ;
• Ποια τα πλεονεκτήματα και ποια τα μειονεκτήματα της φαρμακευτικής θεραπείας της ΚΥΠ ;
• Ποτέ πρέπει να χειρουργηθεί ο άνδρας με ΚΥΠ ;
• Τι είναι η διουρηθρική προστατεκτομή? Υπάρχουν επιπλοκές ;
• Υπάρχουν εναλλακτικές χειρουργικές θεραπείες για την αντιμετώπιση της ΚΥΠ ;
Έχει επικράτηση η θεραπευτική προσέγγιση να σχετίζεται με τη βαρύτητα των συμπτωμάτων.
Έτσι σε ασθενείς με ήπια συμπτωματολογία μπορεί να προταθεί η προσεκτική παρακολούθηση. Βέβαια είναι άγνωστο το πόσο γρήγορα μπορεί να επιδεινωθεί η συμπτωματολογία ή να συμβούν επιπλοκές.
Όταν τα συμπτώματα είναι εντονότερα ενδείκνυται η χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής.
Η χειρουργική θεραπεία ενδείκνυται, όταν παρά τη φαρμακευτική αγωγή τα συμπτώματα του ασθενούς είναι τέτοια που επηρεάζουν την ποιότητα της ζωής του. Η χειρουργική αντιμετώπιση ενδείκνυται επίσης όταν έχουμε επιπλοκές σχετιζόμενες με την ΚΥΠ.
Η κλασική χειρουργική θεραπεία περιλαμβάνει την ανοικτή προστατεκτομή, τη διουρηθρική προστατεκτομή (TUR-P) και τη διουρηθρική διατομή του προστάτη (TUIP). Τα τελευταία χρόνια εφαρμόζονται επίσης και ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές.
Η διουρηθρική εκτομή σε φυσιολογικό ορό και η εξάχνωση σε πλάσμα (TURis) αποτελεί μια εντελώς νέα χειρουργική μέθοδο για την θεραπεία ΚΥΠ.
Είναι μια πρωτοποριακή και εναλλακτική μέθοδος της κλασσικής διουρηθρικής εκτομής του προστάτη, με την οποία οι ιστοί αφαιρούνται με μεγαλύτερη ασφάλεια και με μικρότερη αιμορραγία, ενώ μειώνεται σημαντικά ο χειρουργικός χρόνος.
