Πύργος σε λόφο πάνω από τη θάλασσσα που αποτελούσε μέρος ενός φράγκικου οικισμού.
Βρίσκεται στο νότιο άκρο της παραλίας της Καλογριάς στη βορειοδυτική Πελοπόννησο.
O μεσαιωνικός οικισμός στη θέση αυτή πιθανό να λεγόταν Μαντριά ή Salina.
Ήταν κτισμένος στη θέση αρχαίου πολίσματος που κάποιοι ερευνητές έχουν ταυτίσει με την αρχαία Υρμίνη (ήταν από τις πόλεις που συμμετείχαν στον Τρωικό πόλεμο).
Ο οικισμός οχυρώθηκε επί Φραγκοκρατίας, πιθανότατα τον 13ο αιώνα.
Δομικά, Αρχιτεκτονικά, Οχυρωματικά Στοιχεία
Ο οικισμός κάλυπτε δύο λόφους με έκταση 300 και 200 στρέμματα. Οι πλευρές των υψωμάτων προς τη θάλασσα είναι απόκρημνες ενώ προς τη στεριά πιο προσβάσιμες.
H κορυφή του νοτιοδυτικού λόφου είναι ένα πλάτωμα 100 στρεμμάτων όπου υπάρχουν σκόρπια ίχνη του τείχους, μικρών σπιτιών και ίσως μιας εκκλησίας.Οι λιθοδομές ήταν ξερολιθιά με μικρές ακατέργαστες πέτρες, χωρίς κονίαμα.
Ο άλλος λόφος, χαμηλότερα και βορειότερα, είναι ένα πλάτωμα περίπου 200 στρεμμάτων όπου επίσης υπάρχουν λιθοσωροί από κτίσματα που εδώ ήταν λίγο μεγαλύτερα και μάλλον καλύτερης κατασκευής.
Στην άκρη αυτού του λόφου, πάνω από τη θάλασσα, σώζεται ο εν λόγω πύργος του οποίου ο δεύτερος όροφος έχει γκρεμιστεί.
Ο πύργος έχει διαστάσεις 7,5μ✖8,3μ περίπου. Είναι κατασκευασμένος με ημικατεργασμένους λίθους και ισχυρό κονίαμα. Στο σωζόμενο τμήμα δεν υπάρχουν ανοίγματα για είσοδο και παράθυρα. Η είσοδος ήταν προφανώς στον επάνω όροφο.
Το μεγάλο μέγεθός του είναι ένδειξη ότι δεν ήταν απλή βίγλα. Ίσως να ήταν ο ακρόπυργος του οικισμού ή αρχοντική κατοικία. Ή και τα δύο.
Νοτιοανατολικά του πύργου υπάρχει το νεώτερο εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου με μια παλιά εικόνα που ήταν τάμα από ναυαγισμένο ναυτικό.
