Ο DeLateur όρισε τη θεραπευτική άσκηση ως σωματική κίνηση, που συνταγογραφείται για τη διόρθωση κάποιας βλάβης, για τη βελτίωση της λειτουργίας του μυοσκελετικού ή τη διατήρηση μιας κατάστασης ευεξίας.
Μπορεί να ποικίλει από δραστηριότητες αυστηρά εξειδικευμένες για συγκεκριμένους μύες ή περιοχές του σώματος, μέχρι γενικές και έντονες δραστηριότητες, που μπορούν να επαναφέρουν έναν ασθενή με κινητικούς περιορισμούς στο ζενίθ της φυσικής του κατάστασης.
Ποιοι τύποι θεραπευτικής άσκησης υπάρχουν;
Οι θεραπευτικές ασκήσεις, που αποσκοπούν στην επίτευξη φυσικής υγείας εμπίπτουν στις παρακάτω τρεις μεγάλες κατηγορίες:
• Ασκήσεις αντοχής
• Ασκήσεις αντίστασης/ενδυνάμωσης
• Ασκήσεις ευλυγισίας/διάτασης
Τι θα κερδίσω από τη θεραπευτική άσκηση;
Η θεραπευτική άσκηση στοχεύει να εκπληρώσει τους ακόλουθους στόχους:
• Διευκόλυνση της βάδισης
• Απελευθέρωση συνεσπασμένων μυών, τενόντων και περιτονιών
• Κινητοποίηση αρθρώσεων
• Βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος
• Βελτίωση της αναπνευστικής ικανότητας
• Βελτίωση της μυϊκής συνεργασίας
• Μείωση της δυσκαμψίας
• Βελτίωση της ισορροπίας
• Προώθηση της χαλάρωσης
• Βελτίωση της μυϊκής ισχύος και, εάν είναι δυνατό, επίτευξη και διατήρηση μέγιστης δύναμης εκούσιας μυϊκής σύσπασης
• Βελτίωση της ικανότητας για άσκηση, καθώς και της λειτουργικής ικανότητας (αντοχής)
Οι 2 τελευταίοι στόχοι αντανακλούν τη συνολική φυσική υγεία του ατόμου, μία κατάσταση που χαρακτηρίζεται από καλή μυϊκή ισχύ σε συνδυασμό με καλή αντοχή. Ανεξάρτητα από τον τύπο των συνταγογραφούμενων σε κάθε περίπτωση ασκήσεων, ο τελικός στόχος της αποκατάστασης είναι η επίτευξη, όταν αυτό είναι δυνατό, του βέλτιστού επιπέδου φυσικής υγείας και ευεξίας στο τέλος του προγράμματος.
