Ο Ιάκωβος Ψαρράς (Νάξος, 1936 – Θεσσαλονίκη, 21 Νοεμβρίου 2006) ήταν ηθοποιός, από τις πιο σεμνές παρουσίες του θεάτρου. Γεννήθηκε στη Νάξο to 1936. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, με το οποίο συνδέθηκε στενά, συνεργαζόμενος για πολλά χρόνια με τους περισσότερους σκηνοθέτες και παίζοντας πολλούς ρόλους.
Η πρώτη του εμφάνιση έγινε σε ηλικία 20 ετών το 1957. Από τότε και για 50 συναπτά χρόνια, υπηρέτησε το Θέατρο. Παντρεύτηκε τις ηθοποιούς Μαρούλα Ρώτα (με την οποία απέκτησε μια κόρη) και Λιάνα Λαζαρίδου, με την οποία απέκτησε μια δεύτερη κόρη.
Ο Ψαρράς πέθανε το Νοέμβριο του 2006, έπειτα από εγχείριση ανοικτής καρδιάς, στην οποία υπεβλήθη σε νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης.
Το ντεμπούτο έγινε με το θίασο του Αλέκου Αλεξανδράκη στο έργο του Πρίσλεϊ O ανακριτής έρχεται και συνέχισε με τους θιάσους Μουσούρη, Παπά, Λαμπέτη, Μινωτή- Παξινού και πολλών μεγάλων ηθοποιών, όπως και με το Θέατρο Τέχνης του Κάρολου Κουν, με το ΚΘΒΕ και με το Εθνικό (1976- 1997).
Υπήρξε δάσκαλος στη Σχολή του Εθνικού. Το 1964 υπήρξε ιδρυτικό μέλος του «Αρματος Θεάτρου».
Το 2000 επέστρεψε στο Εθνικό για να παίξει τον ρόλο του θεράποντα στον «Οιδίποδα».
Παρέμεινε στο θέατρο μέχρι το τέλος της ζωής του. Η τελευταία του εμφάνισή έγινε στην «Ανδρομάχη» του Ευριπίδη (από την εταιρεία «Αιχμή»), που περιόδευε σε όλη την Ελλάδα έως τον Σεπτέμβριο του 2006.
Στον κινηματογράφο έπαιξε σε ταινίες, όπως «Ωρες αγάπης, ώρες πολέμου», «Η δίκη των δικαστών»
Εκτός από ηθοποιός, ήταν και λογοτέχνης, καθώς ασχολήθηκε και με την ποίηση.
Το 1978 δημοσίευσε την ποιητική συλλογή “Μνήμες” .
Τα τελευταία χρόνια έπαιξε και σε ταινίες μικρού μήκους, με πιο πρόσφατη το «Ολα πάνε ρολόι» της Σοφίας Δάντη (2002).
Ο Ιάκωβος Ψαρράς εμφανίστηκε επίσης και με μεγάλη επιτυχία σε κωμικές αλλά και δραματικές σειρές της μικρής οθόνης. Ορισμένες τηλεοπτικές συμμετοχές του ήταν σε σειρές, όπως η «Μαντάμ Σουσού», «Οι Δίκαιοι», «Τα λιονταράκια του κυρ Ηλία» (1985), “Το σόι μας”, «Τρίτο στεφάνι» (1995), «Το χρώμα του φεγγαριού» (1996). Το τηλεοπτικό κύκνειο άσμα του ήταν η σειρά «Alma libre: Ελεύθερη Ψυχή».
Φιλμογραφία
Ο Γίγας της Κυψέλης (1968) [Φώτης]
Η Αγάπη μας (1968)
Το πιο λαμπρό μπουζούκι (1968) [Βαγγέλης Μιχαλάκος]
Για την τιμή και για τον έρωτα (1969)
Η Μεγάλη Ανάσταση (1969)
Η κραυγή μιας αθώας (1969)
Η Οδύσσεια ενός ξεριζωμένου (1969)
Ο άνθρωπος της καρπαζιάς (1969) [Θόδωρος Χατζηκαλέμης]
Ο γίγας της Κυψέλης (1969) [Φώτης]
Φτωχογειτονιά αγάπη μου (1969) [Χαρίτος]
Μάρθα, η Γυναίκα του Πόνου (1970)
Ωρες Αγάπης, Ωρες Πολέμου (1970)
Γιακουμής μια ρωμέικη καρδιά (1970) [Γρηγόρης]
Ένας υπέροχος άνθρωπος (1971)
Κραυγή της αλήθειας (1971)
Ο κύριος σταθμάρχης (1972) [Σωκράτης]
Πως Καταντήσαμε Σωτήρη (1972)
Ο Μοναχογιός μου ο Αγαθιάρης (1973)
Θανάσης ο πιο γρήγορος τρελλός / Δικτάτωρ καλεί Θανάση (1973)
Η δίκη των δικαστών (1974)
Τα Χριστούγεννα του αμερικάνου (1980) [παπα-Σίμος]
Καραβάν σαράι (1986)
Η σκόνη που πέφτει… (2004) [«καπετάνιος»]
