Η Μαρία Μαγδαληνή ή αλλιώς η Μαρία από τα Μάγδαλα, μία πόλη στη δυτική όχθη της λίμνης Τιβεριάδας, περιγράφεται στην Καινή Διαθήκη ως μία από τις γυναίκες που ακολουθούσαν τον Ιησού Χριστό, ίσως να ήταν και η μοναδική γυναίκα μαθητής. Σύμφωνα με την παράδοση της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, στο πρόσωπο της Μαρίας της Μαγδαληνής συγκεντρώνονται οι ιδιότητες της αμαρτωλής, εκείνης που έπλυνε με μύρο τα πόδια του Ιησού σκουπίζοντάς τα με τα μαλλιά της, και συγχρόνως της αδελφής της Μάρθας και του Λάζαρου. Αντίθετα, σύμφωνα με την παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας, η Μαγδαληνή ήταν ένα από τα τρία αυτά πρόσωπα.
Κατά την Ευαγγελική αφήγηση, η Μαρία η Μαγδαληνή παραβρέθηκε στην ανάσταση του αδελφού της Λαζάρου και πολλών άλλων θαυμάτων του Ιησού, στα κηρύγματα του Ιησού στο Ναό του Σολομώντα (ή αλλιώς Οίκο του Θεού), στην υποδοχή του Ιησού στην Ιερουσαλήμ την Κυριακή των Βαΐων, στη δίκη του Ιησού από το Ρωμαϊκό Συμβούλιο του Πόντιου Πιλάτου, στην ανάβαση του Γολγοθά, στη Σταύρωση και στην Αποκαθήλωση. Ήταν, επίσης, η πρώτη στην οποία εμφανίστηκε ο Ιησούς μετά την Ανάσταση μόλις διαπίστωσε ότι έλειπε από τον τάφο και έπεσε από τα χέρια της η περίφημη στάμνα με το νερό. Λέγεται, μάλιστα, ότι συνοδευόταν από την αδελφή της Μάρθα και την εξαδέλφη της Βερόνικα. Τέλος, δεν έχει εξακριβωθεί αν ήταν παρούσα στο Μυστικό Δείπνο και στη σύλληψη του Ιησού.
Αυτή είναι η τελευταία και εκτενέστερη αναφορά που γίνεται στο πρόσωπο της από την Καινή Διαθήκη. Μετά την Ανάσταση και Ανάληψη του Ιησού, η Μαγδαληνή, σύμφωνα πάντα με τα Ευαγγέλια, έζησε σε μία σπηλιά για τριάντα χρόνια και πέθανε στην Έφεσο. Η ανακομιδή των λειψάνων της από τον αυτοκράτορα Λέοντα ΣΤ’ το Σοφό, γιορτάζεται στις 4 Μαΐου από την Ορθόδοξη Εκκλησία, ενώ τόσο η Ορθόδοξη όσο και η Καθολική Εκκλησία τιμούν τη μνήμη της στις 22 Ιουλίου.
Κατά τη διάρκεια της διδασκαλίας του Ιησού η Μαρία η Μαγδαληνή φαίνεται να διαδραματίζει ιδιαίτερο ρόλο μεταξύ των μαθητών του Ιησού και να έρχεται πολλές φορές σε αντιπαράθεση με τον Απόστολο Πέτρο. Το «Ευαγγέλιο της Μαρίας της Μαγδαληνής» είναι ένα κείμενο από το οποίο σώζονται μόνο μερικά αποσπάσματα και το οποίο δε συμπεριλήφθηκε στην Καινή Διαθήκη, γιατί απορρίφθηκε ως Απόκρυφο και μη θεόπνευστο βιβλίο από τη Σύνοδο της Ιαμνείας. Εκεί οι μαθητές φέρονται να θέτουν ερωτήματα σχετικά με τον αναστημένο Ιησού, στα οποία απαντά η Μαγδαληνή. Η αντιδικία της Μαρίας Μαγδαληνής με τον Απόστολο Πέτρο, ωστόσο, καταγράφεται και σε άλλα κείμενα, όπως στο «Ευαγγέλιο του Θωμά» και στο «Ευαγγέλιο των Αιγυπτίων».
Στο βιβλίο Άγιο Αίμα, Άγιο Δισκοπότηρο (The Holy Blood and the Holy Grail) των Michael Baigent, Richard Leigh kai Henry Lincoln, που εκδόθηκε το 1982 και γρήγορα έγινε μπεστ σέλερ, αναφέρεται ότι η Μαρία η Μαγδαληνή ήταν σύζυγος του Ιησού και μετέφερε το αίμα του Ιησού στη Γαλλία. Μία ανάλογη φράση απαντάται και στις Γραφές «Με το αίμα Του στα σπλάχνα Της», όπου υπονοείται ότι ίσως να κυοφορούσε το παιδί του Ιησού ή ότι είχαν αποκτήσει ήδη παιδιά μαζί. Συγκεκριμένα, εξετάζουν την εκδοχή που θέλει τη Μαγδαληνή και τα παιδιά της να φτάνουν στη Νότια Γαλλία κάποια στιγμή μετά τη Σταύρωση και να συνδέονται με την παλαιά Μεροβιγγιανή Δυναστεία. Την τελευταία πιστεύεται ότι συνιστούσαν απόγονοι του Ιησού και της Μαρίας Μαγδαληνής.
Οι υπέρμαχοι της συγκεκριμένης άποψης αντλούν τα επιχειρήματά τους από τα Απόκρυφα ευαγγέλια καθώς και από διάφορα άλλα Γνωστικά κείμενα, όπως αυτά των μυστικών παπύρων που βρέθηκαν νότια της Νεκρά Θάλασσας. Επίσης να σημειωθεί πως δεν υπάρχει καμία ιστορική πηγή στην οποία να αναφέρεται ρητά πως η Μαρία η Μαγδαληνή υπήρξε σύζυγος του Ιησού.
