Οχτώ τύποι γυναικών στο μικροσκόπιο. Αν είστε γυναίκα τότε ανήκετε σίγουρα σε έναν από αυτούς. Αν είστε άνδρας αργά ή γρήγορα θα σας τύχει μία από αυτές…
ΚΟΡΙΤΣΙ ΑΠΟ ΣΠΙΤΙ
Είναι σοβαρή. Ξέρει τι ζητάει. Δε γουστάρει αρπαχτές. Τα είχε (πριν σε γνωρίσει) με 30αρη, γόνο πλούσιας οικογένειας που την την άφηνε να γυρίσει με ταξί σπίτι.
Είναι απογοητευμένη και ζητάει έναν φίλο (ΘΥΜΑ, ναι, εσύ είσαι αυτός), αλλά ίσως όχι μόνο φίλο. Την ερωτεύεσαι σφόδρα. Τα δίνεις όλα. Είσαι φοιτητής και δουλεύεις σε 2 δουλειές για να την βγάζεις έξω, γιατί δεν γουστάρεις να τρως από τα έτοιμα. Αυτή ξεκινάει το παιχνίδι “δώσε μου λίγο χρόνο”. Κάνεις υπομονή γιατί είσαι ένας ρομαντικός βλάκας. Εν τω μεταξύ, έχεις κάνει πλούσιο τον ανθοπώλη γιατί στην κυρία αρέσουν τα κόκκινα τριαντάφυλλα, και έχεις μάθει να μαγειρεύεις γαλλικά, ιταλικά και κινέζικα μπας και την εντυπωσιάσεις λίγο παραπάνω.
Το αποτέλεσμα μετά από 3 μήνες στενότατης πολιορκίας είναι “συγνώμη, είσαι μικρός και αδημιούργητος ακόμα”. Κλάψε τώρα βλάκα γιατί έπεσες στην αχάριστη που ήθελε ίσα – ίσα λίγο στήριγμα και αυτοεπιβεβαίωση και μόλις έστρωσε, άρχισε πάλι να κυνηγάει τα πολλά λεφτά…
Η “ΠΑΡΘΕΝΑ ΑΛΛΑ…”
Είναι μικρή, συνήθως πρωτοετής, αλλά μπορεί και λίγο μεγαλύτερη. Παίζει με όλο τον κόσμο. Και με σένα. Τη γουστάρεις και της το λες.
Ανταποκρίνεται αμέσως. Αχ και πού νά ‘ξερες… Μετά τα 2-3 πρώτα ωραιότατα ρομαντικότατα ραντεβού, έχεις χαλαρώσει και έχεις ξεγελαστεί πως όλα πάνε καλά. Και νομίζεις πως βρήκες κάτι καλό, να αράξεις ρε αδερφέ. Να γουστάρεις που ξυπνάς το πρωί και βλέπεις δίπλα σου ένα όμορφο χαμόγελο. Α ρε βούρδουλα που θες… Έρχεται και η ώρα να “πάμε σπίτι”.
Ετοιμάζεσαι ψυχολογικά, γιατί είσαι βλάκας και έχεις συνηθίσει όταν μια γυναίκα σου λέει να κοιμηθείτε μαζί, να εννοεί να κοιμηθείτε “μετά”. Σε πάει σπίτι. Σε βάζει κάτω και σε κάνει turbo diesel. Και σταματάει. Γιατί; “Αχ γιατί δεν μπορώ, δεν κάνει, δεν το έχω ξανακάνει”. “Και μωρή , αφού δεν θες να ψήσεις μπριζόλες, φωτιά γιατί ανάβεις;”.
Αυτό γίνεται 2-3-4 φορές, κάθε φορά πάνω στο καλό και σε διώχνει κι από πάνω και… τη στέλνεις. Μετά μαθαίνεις πως το έχει ως hobby αυτό το σκηνικό και πως πολύ γελάει με τις φίλες της μετά… αλλά, όλα αργά τα μαθαίνεις, καλά να πάθεις…
Η “ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΠΛΗΓΩΣΩ”
Καλές κοπέλες, πολύ καλές και με κάλλιστες προθέσεις. Κάνουν ένα λάθος όμως: Για να μη σε πληγώσουν ποτέ δε μιλάνε στα ίσα και καταλήγουν να σε κάνουν χειρότερα χάλια στο τέλος. Γιατί; Γιατί δε λένε από την αρχή “ξέρεις, δεν γίνεται τίποτα”, επειδή νομίζουν πως έτσι θα σε καταστρέψουν. Λάθος.
Σε παιδεύουν από δω και από κει, κερδίζουν και καλά χρόνο, να σ’ το φέρουν σιγά – σιγά, αλλά στο τέλος και σε πληγώνουν. Να λέτε αυτό που θέλετε από την πρώτη στιγμή. Θα στεναχωρηθούμε λιγότερο.
Η “ΨΑΧΝΩ ΓΙΑ ΣΑΚΟ ΤΟΥ ΜΠΟΞ”
Πληγωμένη, αγανακτισμένη από τον προηγούμενο βλάκα που την παράτησε. Και για αυτό πρέπει να πληρώσω εγώ! Εγώ; Τι φταίω εγώ; “Φταις. Κι εσύ άντρας είσαι”.
Η “ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΧΩ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΑΛΛΑ…”
…αλλά θες ένα συνδυασμό του Superman, του Αριστοτέλη Ωνάση (από λεφτά), του Ρουβά (από στυλάκι), του Κωστόπουλου (από γνωριμίες) και πάει λέγοντας. Το κακό είναι και αυτή δεν σε στέλνει με τη μία, να ξέρεις που πας ρε αδερφέ…
Θα σε παιδέψει γιατί βαριέται τη ζωή της και γιατί φυσικά δεν έχει βρει αυτό που θέλει. Γιατί; Εσύ δηλαδή τι προσφέρεις και ζητάς αυτά; Ναι, ευχαρίστως να “πληρώσω” για Ferarri. Αλλά να πάρω Ferarri, όχι FIAT.
Η “ΔΕΣΜΕΥΜΕΝΗ”
Εδώ παίζουμε στα σοβαρά. Είναι δεσμευμένη (και όταν λέω δεσμευμένη δεν εννοώ 3 μήνες… εννοώ 4 χρόνια), αλλά εσύ δεν το ξέρεις από την αρχή. Το μαθαίνεις αφού τελεστεί το έγκλημα. Και επειδή είσαι και τίμιο παιδί, σε πιάνουν και τύψεις. “Ωχ που πάω να μπω ανάμεσα σε ζευγάρι” κλπ κλπ.
Σου πουλάει τρελό έρωτα γιατί είναι σκασμένη από την πολύχρονη σχέση. Και επειδή είναι και ψιλομεγάλη, σκέφτεται και για ρύζια, κουφέτα κλπ και έχει τρομοκρατηθεί λίγο. Και εκεί που έχεις καψουρευτεί και συ και λες “εγώ θα κάνω αυτό που λέει η καρδούλα μου… και απ’ ό, τι φαίνεται θα τον χωρίσει “… ζντουυυυυυυπ μένεις πάλι παρέα με τους τοίχους, γιατί της κυρίας της πέρασε το άγχος και θα γυρίσει στη σιγουριά.
Και μετά σου στέλνει και sms του στύλ “θέλω να είσαι καλά… λυπάμαι αλλά δεν γινόταν αλλιώς” κλπ κλπ… όξωωω!
H “ΦΙΛΗ”
“Σε θέλω για φίλο. Σε θέλω για να ακούς τα ζόρια μου. Σε αγαπάω, σε εκτιμάω, είσαι καλός χρυσός – διαμαντένιος – πλατινένιος, αλλά σ’ έχω μόνο για να σου λέω τον πόνο μου.
Ξέρω πως είσαι καψούρης μαζί μου και πως σε καταστρέφω μόνο και μόνο που με βλέπεις, αλλά έλα μωρέ θα σου περάσει… και κοντά τα χέρια γιατί είπαμε, παραείσαι καλός για μένα”… δεν σχολιάζω παραπέρα…
Η “ΟΧΙ”
Τις πάω αυτές τις γυναίκες. Δε θέλουν και σ’ το λένε με τη μία. Δεν τους κάνω ρε αδερφέ, πώς το λένε… Δεν γουστάρουν. Και ξηγιούνται σπαθί. “Ξέρεις, ναι αλλά δεν γίνεται τίποτα, μην ελπίζεις τσάμπα”.
Να ναι καλά τέτοιες κοπέλες. Ούτε στο περίμενε, ούτε στην εκδίκηση ούτε τίποτα. Στα ίσα. Και άμα σε δουν πως παραζορίζεσαι, κόβουν επαφή για να μην σε καταστρέψουν, γιατί σε βλέπουν πως είσαι εντάξει και δεν γουστάρουν να σου κάνουν κακό.
