Ο πρώτος διαπρεπής στην Ελλάδα ο οποίος άρχισε να κάνει έρευνα για το «Τι είναι Πανκ», ήταν ο Γιώργος Λιάνης (Νέα, Μάιος 1984). Δυστυχώς , αν και η έρευνά του ήταν μεγάλη και σε πέντε συνέχειες, δεν κατόρθωσε να εντοπίσει, τι ακριβώς είναι πανκ, εντόπισε όμως τότε, την πανέμορφη Αντιγόνη Αμανίτου. Κάτι ήταν κι αυτό…
Ακολούθησαν τα γεγονότα του Οκτωβρίου, της ίδιας χρονιάς, και τότε άλλοι διαπρεπείς, σε διάφορες εφημερίδες, ένωσαν τις δυνάμεις τους, για να απαντήσουν στην ερώτηση «Τι είναι Πανκ».
Τι κρίμα που και αυτοί δεν το βρήκαν.
Το ερώτημα έμενε αναπάντητο, τόσα χρόνια τώρα, ώσπου, ο διαπρεπέστερος όλων, ο …Φώντας Τρούσας, βρήκε επιτέλους τι είναι αυτό το πανκ, που μας είχε προβληματίσει…
«Πρόκειται για μία νεανική υποκουλτούρα, με ακαθόριστη και μπερδεμένη πολιτική έκφραση (ένα συνονθύλευμα από αναρχικούς και μαοϊκούς, μέχρι φασίστες και φιλοναζί) που απέκτησε, σχεδόν από τη γέννησή της, μία εμπορευματική διάσταση..Αισθητικώς ήταν μία προέκταση του glam-rock και κοινωνικοπολιτικώς ήταν ένας αχταρμάς.»
(Φώντας Τρούσας, ΔΙΣΚΟΡΥΧΕΙΟΝ, Νοέμβριος 2012)
Αυτό ήταν λοιπόν το πανκ; Ε τότε καλά τους έκανε ο Αρκουδέας. Αν ήταν υποκουλτούριοι τύποι, εξηγείται γιατί αυτοί οι αστυνομικοί, σέρνουν τον πανκ, με τόση μανία, ώστε να τον ρίξουν στα περίφημα Κελιά της οδού Μεσογείων.
Άραγε, αυτός ο πανκ, να ήξερε τότε γιατί του τσάκιζαν το κεφάλι;
Που να το ήξερε… Το τσάκιζαν, γιατί από τη γέννησή του, είχε αποκτήσει μια … εμπορευματική διάσταση. Γιατί ήταν glam rock, ένας αχταρμάς. Και ως γνωστόν, όταν συντρέχουν αυτοί οι λόγοι, το κράτος έχει καθήκον να επιβάλλει την τάξιν.
