Πρόκειται για ένα ρυθμιζόμενο καθ’ ύψος καθρέπτη που μπορούσε να ισορροπεί σε οποιαδήποτε θέση παράγοντας ταυτόχρονα μουσικές νότες. Τον καθρέπτη που μπορούσε να ανυψώσει ή να κατεβάσει κάποιος χωρίς ιδιαίτερη δύναμη εφηύρε ο Κτησίβιος τον 3ο αι. π.Χ. (για το κουρείο του πατέρα του).
Ο μηχανισμός εξισορρόπησης του καθρέπτη αποτελούνταν από ένα μολύβδινο αντίβαρο (τοποθετημένο πίσω από τον καθρέπτη), δύο τροχαλίες (πάνω από τον καθρέπτη και το αντίβαρο αντίστοιχα) και ένα σχοινί που συνέδεε τον καθρέπτη με το αντίβαρο περιτρέχοντας τις τροχαλίες. Το αντίβαρο εξασφάλιζε την δύναμη ανύψωσης του καθρέπτη ενώ η τριβή των τροχαλιών την ισορροπία του.
Ο μηχανισμός παραγωγής ήχου αποτελούνταν από έναν κλειστό κατακόρυφο σωλήνα εντός του οποίου ολίσθαινε το εξισορροπητικό αντίβαρο και λίγους αυλίσκους ενσωματωμένους στη βάση του. Η κίνηση του αντίβαρου πίεζε τον εγκλωβισμένο αέρα προς τους αυλούς που παρήγαγαν τους επιθυμητούς μουσικούς φθόγγους.
ΠΗΓΕΣ: «Βιτρούβιος, Περί αρχιτεκτονικής, Χ»
