Στο όγδοο άρθρο του όρκου του Ιπποκράτη ο νέος γιατρός ορκίζεται ότι θα τηρεί τα μυστικά των ασθενών του και όσα άλλα δεν πρέπει να κοινολογούνται.
«Α δ’ αν εν θεραπείη ή ίδω ή ακούσω ή και άνευ θεραπείης κατά βίων ανθρώπων, α΄μη χρή ποτέ εκλέεσθαι έξω, σιγήσομε, άρρητα ηγευμένος είναι τα τοιαύτα».
Η θεραπεία κατά τον Ιπποκράτη αγγίζει τα όρια της ιεροτελεστίας. Ο ιατρός δεν αρκείται στην αρχική διάγνωση και θεραπευτική αγωγή.
Οφείλει να επισκέπτεται συχνά τον ασθενή και με αμέριστη φροντίδα να παρακολουθεί την πορεία της νόσου.
Συνιστά δε, πάντοτε σωφροσύνη και ηρεμία. Όταν υπάρχουν πολλοί τρόποι θεραπείας, ο ιατρός οφείλει να εφαρμόζει εκείνον που φέρει τους λιγότερους πόνους.
Ισχύει πάντα το Ιπποκρατικό αξίωμα ΟΦΕΛΕΕΙΝ Η ΜΗ ΒΛΑΠΤΕΙΝ.
Εδώ ειδικά συνδυάζεται με την «εχεμύθεια».
«Η ΙΔΩ Η ΑΚΟΥΣΩ» Τονίζεται εδώ ότι σε οποιαδήποτε περίπτωση ο ορκιζόμενος θα κρατήσει μυστικά και δεν θα ξεστομίσει ποτέ όσα δεν πρέπει να κοινολογούνται.
Με την φράση «ΚΑΤΑ ΒΙΟΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ» επεκτείνει την εχεμύθεια πέρα από τα ιατρικά πλαίσια.
Ο ιατρός με την συναναστροφή του μαθαίνει πολλά και ποικίλα, όπως οικογενειακές αντιθέσεις, θρησκευτικές ιδέες, πολιτικές πεποιθήσεις, κοινωνικές αντιλήψεις, που δεν είναι ανακοινώσιμες. Οφείλει λοιπόν να τηρεί σιγή, γιατί μπορεί να ζημιώσει ηθικά και κοινωνικά τον συνάνθρωπο του.
ΣΙΓΗΣΟΜΑΙ ΑΡΡΗΤΑ ΗΓΕΥΜΕΝΟΣ
Για πρώτη φορά στην ιστορία της Ιατρικής εισάγεται με όρκο η υποχρέωση της σιωπής.
Ο Ιπποκράτης καθιερώνει το ΙΑΤΡΙΚΟ ΑΠΟΡΡΗΤΟ.
Ο ιατρός ακούει, βλέπει και μαθαίνει μυστικά για τον ασθενή του και τους συγγενείς του που δεν επιτρέπονται να κοινολογούνται έξω από το σπίτι.
Ο Ιπποκράτης ως δεινός Ψυχολόγος γνωρίζει πόσο δύσκολα ο άνθρωπος τηρεί το απόρρητο, γι’ αυτό και επιβάλει την εχεμύθεια ως Ιερό καθήκον.
Η τήρηση του απορρήτου έχει πολύ μεγάλη σημασία για το ιατρικό λειτούργημα.
Ο ιατρός που σέβεται τον όρκο του και τηρεί τα μυστικά, εμπνέει σεβασμό, έχει την πλήρη εμπιστοσύνη του αρρώστου του, τονώνει ψυχολογικά τον πάσχοντα.
Ο Eddstein συνδέει τα ΑΡΡΗΤΑ (απόρρητα) του Ιπποκρατικού Όρκου με την διδασκαλία του Πυθαγόρα, στους οποίους η σιγή αποτελούσε ηθική υποχρέωση.
Επίσης στους Ασκληπιάδες, με τους οποίους ο Ιπποκράτης σχετίζεται άμεσα, ισχύει το απόρρητο των γνώσεων.
Πέραν όμως από την σχέση του μεγάλου ιατρού με τους Ασκληπιάδες, υπάρχει προ πάντων η ευσέβεια και ο σεβασμός προς τον πάσχοντα άνθρωπο.
Αυτός ο σεβασμός υπαγορεύει ή ακόμα και επιβάλλει την τήρηση του απορρήτου.
