Αρχικά οι θεότητες αυτές ήταν νύμφες του βουνού και των νερών. Ο Ησίοδος στη Θεογονία αφηγείται: «Η Μνημοσύνη κοιμήθηκε στην Πιερία με το γιο του Κρόνου και γέννησε αυτές τις παρθένες που μας κάνουν να ξεχνάμε τα βάσανά μας και απαλύνουν τους πόνους μας.
Εννιά νύχτες συνέχεια ο συνετός Δίας ανεβαίνοντας στο ιερό κρεβάτι του, κοιμότανε δίπλα στη Μνημοσύνη, μακριά απ’ όλους τους αθανάτους. Ύστερα από ένα χρόνο, όταν οι εποχές και οι μήνες είχαν συμπληρώσει τον κύκλο τους κι όταν πέρασαν πολλές μέρες η Μνημοσύνη γέννησε εννιά κόρες…, που όλες τις μάγευε η μουσική…». Τα ονόματα τους είναι: Κλειώ, Ευτέρπη, Θάλεια, Μελπομένη, Τερψιχόρη, Ερατώ, Πολυμνία, Ουρανία, Καλλιόπη.
Κλειώ: Μούσα της ιστορίας. Σύμβολά της ήταν η σάλπιγγα, η κλεψύδρα και κυρίως ένα χειρόγραφο(Volumen) που ξετυλίγεται.
Ευτέρπη: Αρχικά ανήκε στην ακολουθία του Διονύσου. Σύμβολό της ήταν ο διπλός αυλός.
Θάλεια: μούσα της βουκολικής ποίησης και της κωμωδίας.
Ερατώ: Μούσα του υμεναίου και της ερωτικής ποίησης με σύμβολο τη λύρα.
Πολυμνία: Αρχικά η μούσα που ενέπνεε τους ύμνους και τα τραγούδια προς τιμήν των θεών.
Ουρανία: Μούσα της Αστρονομίας. Συμβολό της έχει την ουράνια σφαίρα.
Καλλιόπη: Πρώτη απ’ όλες και πιο σεβαστή, προστάτιδα της επικής ποίησης, μούσα της ευγλωτίας.